Tuesday, May 21, 2013

பகுதி ; 26 - சுயநினைவுக்கு மீண்ட சுந்தரி..

மீண்டும் எனக்கு நினைவு திரும்பியபோது, நான் ஒரு கட்டிலில் படுக்கவைக்கப்பட்டிருப்பதை உணர்ந்தேன். கைகள் அனிச்சையாக என் உடலை ஸ்பர்சிக்க, அங்கங்கு மூலிகை மருந்து தடவப்பட்டு காய்ந்திருப்பதை உணர முடிந்தது. இரு தொடைகள் இணையும் இடத்தில் வலி மிச்சமிருந்தது. என் மீது சிறு துவாலை  போர்த்தப்பட்டு முக்கியமான பிரதேசங்களை மட்டும் மூடியிருந்தது. முகாமின் குளிர் என் வெற்று உடலைத் தின்றுவிடாமல், ஒரு பெரிய லாந்தர் விளக்கு காப்பாற்றிக்கொண்டிருந்தது..

பக்கத்தில் காம்ரேட் ( ஆரம்பத்தில் என்னை முகாமுக்கு கடத்திவந்தபோது. என்னை சுங் இவள் பொறுப்பில்தான் விட்டிருந்தான்..) கவலை ததும்பிய விழிகளுடன் என்னையே கவனித்துக்கொண்டிருந்தாள். நான் விழி திறந்ததும், காம்ரேட் முகத்தில் பெரும் ஆர்வ வெளிச்சம் மலர்ந்தது. நட்பான புன்னகையொன்றை இதழ்களில் தவறவிட்டவாறே என்னைக் கேட்டாள்..

இப்போது எப்படி இருக்கிறது உமாஜி..?

ம்ம்ம்ம்.. பரவாயில்லை காம்ரேட்.. ஆனால், என் காயங்கள் குறித்து என்னைவிட சிறப்பாக சொல்ல வல்லவள் நீதான்.. சொல்.. என் நிலை தற்போது எப்படி உள்ளது..?

கசையடிக் காயங்கள் பெருமளவு ஆறிவிட்டன. கொக்கி செருகப்பட்ட இடங்களும் விரைவில் ஆறிவிடும். ஆனால் உங்கள் அந்தரங்கப் பிரதேசம் மட்டும் இன்னும் ரணமாகவே இருக்கிறது... காலியா தனக்குத் தெரிந்த வித்தைகளையெல்லாம் காட்டிப் போராடிக்கொண்டிருக்கிறான்.. இப்போதுகூட பக்கத்துக் காட்டுக்கு மூலிகை தேடிப் போயிருக்கிறான்..

ஹ்ம்ம்ம்ம்ம்.. அது அவ்வளவு எளிதில் ஆறாது.. என்னை ஏற்றுக்கொள்ளச் சொல்லி வெட்கம்விட்டு கதறவைத்த புண் அல்லவா அது..? இந்த அளவுக்கு மானங்கெட்டுப் போனேனே.. என்மீது எனக்கே அறுவெறுப்பாக உள்ளது காம்ரேட்..

துயருறாதீர்கள் உமாஜீ.. அங்கு நடந்ததையெல்லாம் தாண்டா ( பூனைக்கண்ணி பச்சேயுடன் வந்த நல்மனப் பெண்..) சொன்னாள்.. உங்களால் முடிந்தவரை எதிர்ப்பு தெரிவித்துவிட்டுதான் கடைசியில் பணிந்தீர்கள்.. அதுவும் அந்த குரூர மனங்கொண்ட பச்சேயின் சித்திரவதைதான் உங்களை அந்த முடிவுக்கு வரவைத்தது.. பூப்போன்ற மெல்லிய பாவையான உங்களைத் துடிதுடிக்க வைத்த பச்சேக்கு சரியான தண்டனை கிட்டிவிட்டது..

ஐயோ.. என்னவாயிற்று அவளுக்கு..?

 உங்களை விடுவிக்கச் சொல்லியும் கேளாமல் தொடர்ந்து உங்களின் அந்தரங்கத்தைப் பொசுக்கியதற்காக, தலைவர் அவளை சுட்டுவிட்டார்.. அவளை அங்கேயே குற்றுயிராகப் போட்டுவிட்டு வந்துவிட்டார்களாம்.. இன்னேரம் எந்த மிருகத்துக்கு இரையானாளோ..?

இது என்ன கொடூரம்..? கீழ்ப்படியாமை தவறுதான்.. அதற்கு இவ்வளவு கடுமையான தண்டனையா..? சே.. மனித உயிர்கள் இவ்வளவு மலிவானவையா..?

தன்னைத் துன்புறுத்தியவளுக்காக வருந்தும் உங்கள் இரக்க குணம் வியப்பாக இருக்கிறது உமாஜி.. இங்கு எல்லாமே மலிவுதான்.. உயிர்கள் விதிவிலக்கல்ல..

சற்றுநேரம் நாங்கள் எதுவும் பேசிக்கொள்ளவில்லை.. கணங்கள் யுகங்களாக நகர்ந்தன.. என்மீதான இச்சையை சுங் தீர்த்துக்கொண்டு விட்டானா இல்லையா என்று அறிந்துகொள்ள ஆவலாக இருந்தது.. நான் சுயவுணர்வின்றிக் கிடந்த நாளில் அவன் தன் விருப்பத்தை நிறைவேற்றிக்கொண்டிருந்தால் நன்றாக இருந்திருக்குமே என்று விரும்பினேன்.. நான் முழுப் பிரக்ஞையுடன் அவனது படுக்கையைப் பகிர்ந்துகொள்ளும் அவலத்தை வெறுத்தேன்.. இதுகுறித்து, காம்ரேடிடமே கேட்டேன்..

சுங் என்னை சீரழித்துவிட்டானா காம்ரேட்..?

No comments: